گروه بسیاری از محدثین نامدار اهل سنت روایت کرده اند که: پیغمبر صلی الله علیه و آله بیرون آمد، در حالی که حسن و حسین با او بودند و هرکدام بر یک دوش پیامبر بودند. حضرت، یک بار حسن را می‎بوسید و یک بار حسین را؛ تا به ما رسید و فرمود: «من احبّ الحسن و الحسین فقد احبّنی و من ابغضهما فقد ابغضنی؛ هرکس حسن و حسین علیه السلام را دوست بدارد، همانا مرا دوست داشته و هرکس آن ها را دشمن بدارد، پس البته مرا دشمن داشته است».

منبع: پرتوی از عظمت امام حسین (ع)، لطف الله صافی، ص 33.